ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΌΣ της
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΝΑΞΙΑΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ
Στην Τιμητική
Εσπερίδα εις μνήμη του αείμνηστου Στέφανου Ψαρρά,
που οργάνωσε ο Δήμος Νάξου & Μικρών Κυκλάδων
28/9/2024
Ο Στέφανος Εμμ.
Ψαρράς, Δρ Φιλολογίας, Ιστορίας και Αρχαιολογίας, υπήρξε
διακεκριμένη προσωπικότητα του πνεύματος, της επιστήμης, του πολιτισμού και της
προσφοράς. Άνθρωπος ευπροσήγορος με έμφυτη ευγένεια, με ήθος, με ενσυναίσθηση και με σεβασμό προς τον
συνάνθρωπο κατεύθυνε την πορεία της ζωής του, τις δράσεις του, προς τα
σημαντικά και τα ουσιώδη, όπως είναι η πρόσληψη και η μετάδοση της γνώσης μέσω
της εκπαίδευσης, της εμπειρίας, της έρευνας.
Επιδέξιος χειριστής της ελληνικής γλώσσας συνέγραψε
άρθρα, τα οποία δημοσίευσε σε επιστημονικά περιοδικά. Υπήρξε εκλεκτός
συνεργάτης της Ομοσπονδίας Ναξιακών Συλλόγων (Ο.ΝΑ.Σ.) και μέλος, επί σειρά
ετών, της Συντακτικής Επιτροπής στο (τότε) περιοδικό Ναξιακά το οποίο,
στη συγχρονία, εκδίδεται ως τόμος
επιστημονικής επετηρίδας, στην οποία συμμετείχε με κείμενα του.
Όπως αναφέρεται και στο Ψήφισμα το οποίο εξέδωσε η Ομοσπονδία μετά το άγγελμα της εκδημίας του αείμνηστου Νάξιου, το Διοικητικό Συμβούλιο της Ο.ΝΑ.Σ. και τα μέλη της Επιτροπής Εκδόσεως των «Ναξιακών» αποφάσισαν όπως ο 14ο τόμος της Επετηρίδας αφιερωθεί στον Στέφανο Ψαρρά, ως μια ελάχιστη μορφή αναγνώρισης της προσφοράς του, στη μελέτη και την καλλιέργεια του ναξιακού πολιτισμού, μια ελάχιστη ευχαριστιακή ανταπόδοση. Ήδη, έχει δημοσιευτεί εγκύκλιος, η οποία απευθύνεται σε όσους/όσες από τους φίλους, τους οικείους, τους μαθητές του, από τον πνευματικό κόσμο της πατρίδας μας (στην στενή και στην ευρεία της έννοια) επιθυμούν να συνδράμουν με κείμενα εργασιών τους, προκειμένου να προχωρήσουμε στην έκδοση τού εν λόγω αναμνηστικού τόμου το συντομότερο δυνατόν
Εκπληρώνοντας μια επιθυμία του Στέφανου Ψαρρά του
Εμμανουήλ, κλείνουμε τον χαιρετισμό μας, με το δικό του ποίημα το «Ψυχανέμισμα», το οποίο δημοσιεύτηκε στον
11ο τόμο/2021 της επετηρίδας «Ναξιακά» (σελ. 161). Ο ίδιος,
προλογίζοντας το ποίημα του, αναφέρει: «Προσπάθησα να γράψω τη δική μου
διαθήκη, αντιστικτικά προς εκείνες των προγόνων μας και σύμφωνα με τις δικές μου
προτεραιότητες και αξιολογήσεις και ελπίζω, όπως συνηθίζεται, το ποίημα να
διαβαστεί μετά τον θάνατό μου».
ΨΥΧΑΝΕΜΙΣΜΑ
«Έχοντας σώας τας φρένας
και μη φοβιζάμενος», ακόμα,
«τον άωρον θάνατον»
ψυχανεμίζομαι
χωρίς ψυχαναλυτή και ξαγοράρη.
Ολημερίς ξεβοτάνιζα
το μικρό μου περιβόλι
κι έσπερνα λέξεις
να φυτρώσουν παραμύθια
για τα παιδιά της γειτονιάς μας.
Και το σούρουπο μάζευα μαργαρίτες,
δοκίμιν αγάπης τρεμάμενης,
και ταίριαζα τραγούδια
να τα λέμε αντάμα
καθώς βλέπαμε τον ήλιο
να γέρνει κουρασμένος.
Τα Μεγάλα Ψυχικά
τα πράξαν οι μεγάλες ψυχές
η μικρούλα η δική μου
τόσα μπόρεσε.
Γι’ αυτό σαν μισέψει στο άγνωστο,
χωρίς επικήδειους και θρήνους
πέστε μόνο για λόγο στερνό:
-Ταξιδιώτη του ονείρου,
καλό κατευόδιο.
